چقدر می شناسیمش؟ ... «دین» را می گویم ...

بِسمِ ٱللّٰهِ ٱَلرَّحمٰنِ ٱَلرَّحِیمِ

إِنَّ هَٰذَا الْقُرْآنَ یَهْدِی لِلَّتِی هِیَ أَقْوَمُ وَیُبَشِّرُ الْمُؤْمِنِینَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا کَبِیرًا .

ﺑﻲ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﺁﻥ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭﺗﺮﻳﻦ ﺁﻳﻴﻦ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻣﻰ  ﻛﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺍﻧﺠﺎم ﻣﻰ  ﺩﻫﻨﺪ، ﻣﺩﻩ ﻣﻰ  ﺩﻫﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﺎﻥ ﺎﺩﺍﺷﻲ ﺑﺰﺭ ﺍﺳﺖ .(٩)
سوره مبارکه اسراء ، آیهٔ مبارکه ۹

وَقالَ الرَّسولُ یا رَبِّ إِنَّ قَومِی اتَّخَذوا هٰذَا القُرآنَ مَهجورًا.
و پیامبر عرضه داشت: پروردگارا! قوم من قرآن را رها کردند».
سوره مبارکه الفرقان آیه ۳۰

در این آیه شریفه، رسول گرامی اسلام حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم، از اینکه قرآن در میان مردم مهجور شده است، شکایت می کند.

لازم است بر تک تک ما که این مهجوریت را از چهره قرآن عظیم الشان بزداییم.
مخصوصا در این اوضاع و احوال همه گیری بیماری کرونا که آحاد مسلمانان با قرائت بیش از پیش قرآن کریم و عمل به محتوای آن و به کارگیری رهنمودها و دستورات قرآن در زندگی، تاریکی ها را از قلب و روح و ذهن و جامعه خود دور کنند.

برای مهجوریت قرآن معانی متفاوتی گفته شده است.
خوب است معنای آن را از دیدگاه امام ای بدانیم:

مهجوریت قرآن یعنی جدا کردن دین از ت

امروز در سطح عالم و در زیر این آسمان، تنها نقطه‌ی جهان که در آن به‌طور رسمی احکام اسلامی، اجرا و قوانین و مقرّرات بر طبق قرآن و سنّت پیغمبر تنظیم و عمل می‌شود و به عبارت دیگر، مهمترین نقطه‌ی دنیا که چنین حرکت عظیمی در آن انجام می‌گیرد، ایران اسلامی است.

دولتی به نام اسلام حاکم است و این موضوع، در حقیقت تکلیفی را بر دوش همه‌ی مسلمانان عالم می‌گذارد. چون اگر حکومتی براساس اسلام بود، به این معناست که اسلام مورد عمل قرار گرفته است.

اما اگر اسلام به معنای اعتقاد و عمل افراد در جامعه وجود داشته باشد و حاکمیت دین برقرار نباشد، در چنین جامعه‌ای قرآن و اسلام مهجور است. 

مصداق آن در قرآن کریم و در سوره‌ی فرقان چنین آمده است: وَ قالَ الَّرسولُ یا ربِّ اِنَّ قَومی اْتَّخذُوا هذَا القُرانَ مَهجوراً». پیغمبر اکرم نزد پروردگار عالم عرض می‌کند: یا رَبِّ اِنَّ قَومی اْتَّخَذوا هذَا القُرانَ مَهجوراً». هَجر قرآن به چه معناست؟ بی‌شک به این معنا نیست که قرآن و اسم قرآن و اسم مسلمانی را به‌طور کلّی از خود دفع کردند. این اتخّاذ نیست. اتّخذوا هذا القُرانَ مَهجورا»؛ یعنی قرآن را دارند، اما همراه با هَجر. قرآن هست، اما مهجور است.

به این معنا که قرآن در یک جامعه تلاوت شده و احترام ظاهری می‌شود، اما به احکام آن عمل نمی‌کنند و به بهانه‌ی جدایی دین از ت، حکومت را از قرآن سلب می‌نمایند. اگر قرار بود که اسلام و قرآن حکومت نکنند، پس مبارزات پیغمبر برای چه بود؟

اگر پیغمبر اسلام بر این باور بود که نباید در حکومت و اداره‌ی زندگیِ مردم و قدرت ی جامعه دخالت شود و همین قدر کافی است که مردم عقاید اسلامی داشته باشند و در خانه‌ی خودشان این اعمال دینی را انجام دهند، معلوم نیست که چنین مبارزاتی بر پیغمبر تحمیل می‌شد.

دعوای پیغمبر بر سر قدرت ی و قبضه کردن قدرت به وسیله‌ی قرآن است. هَجر قرآن به این معناست که اسم قرآن وجود دارد و حاکمیت قرآن نیست. در عالم اسلام، هرجا که قرآن حاکم نیست، این خطاب نبیّ اکرم یا رَبِّ اِنَّ قَومی اْتَّخَذوا هذَا القُرانَ مَهجوراً» صادق است.

۱۳۷۳/۰۶/۰۴
بیانات در دیدار کارگزاران نظام